Biomassa wel of niet voor energie?

De discussie over de duurzaamheid van biomassa voor de productie van warmte of elektriciteit is in alle hevigheid herstart in dit jaar.

Net voor de formele discussie in de Tweede Kamer over het Energieakkoord, op 12 januari, wordt door de Koninklijke Akademie van Wetenschappen (KNAW) een visiedocument gepubliceerd. Dit document “Biobrandstof en hout als energiebronnen” geeft een hele enge visie op de inzet van hout in elektriciteitscentrales en bio-brandstoffen in auto’s of vrachtwagens. Ze gaan daarin, al mist de wetenschappelijke onderbouwing, zover dat ze stellen dat deze niet of nauwelijks bijdragen aan reductie van CO2-uitstoot. En dat ze daarmee niet geschikt zijn als transitiebrandstof naar een duurzame energievoorziening.

Dat heeft de nodige discussies uitgelokt. Zo heeft niet lang daarna de Universiteit van Utrecht een onderzoek van het Copernicus Instituut voor Duurzame Ontwikkeling een syntheserapport uitgebracht over de synergie tussen landbouw en bio-energie met als titel “Verhoging biobrandstofproductie zonder indirecte effecten mogelijk”. Dit wetenschappelijke stuk geeft een andere visie op het artikel van de KNAW.

Op 14 januari staat een interview gepubliceerd in de Volkskracht met Andre Faaij. Hierin stelt Andre dat KNAW biomassa zwart heeft gemaakt om de discussie over het Energieakkoord in de Tweede Kamer te beïnvloeden. Zo reageert Andre op de onzinnige stelling van het KNAW rapport dat bijstoken van hout in Nederlandse kolencentrales zou gaan leiden tot het rooien van 2000 vierkante kilometer bos. Het KNAW ‘ vergeet’ hier voor het gemak dat de biomassa voor bijstook altijd resthout betreft, los van het feit dat inzet van gehele bomen kostentechnisch al niet uit zou komen.

Ik ben benieuwd welke partijen uit zwakte naar het KNAW rapport zullen verwijzen in hun betoog en welke de wetenschappelijke route durven te bewandelen. In ieder geval is het helder dat alleen vervanging van fossiele brandstof door biomassa en biobrandstoffen nooit mogelijk is. Het is altijd een kwestie van en verhogen van efficiency, inzet van bronnen als zon- en windenergie en de inzet van bio-brandstoffen. Naar nog vele, vele andere noodzakelijke alternatieven.

Persoonlijk zie ik de toekomst in bio-raffinage waarbij we de reststoffen inzetten als brandstof voor een bio-centrale, bijstook in een kolencentrale of als vergistbaar materiaal voor een groen-gas installatie.

 

Biomassa bijstook na 2014

De PvdA- en CDA-fractie in de Tweede Kamer willen dat minister Maxime Verhagen van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (EL&I) erop toeziet dat elektriciteitsproducenten ook in de toekomst biomassa blijven bijstoken in kolencentrales. De subsidie op deze duurzame elektriciteitsopwekking loopt de komende tijd af.

De PvdA wil de bij- en meestook van biomassa verplichten. Het CDA pleit voor afspraken met de elektriciteitssector. Vandaag overlegt de Kamer met Verhagen (CDA) over de energieparagraaf in de begroting van EL&I voor 2011.

Geen subsidie

In de nieuwe Stimuleringsregeling Duurzame Energie (SDE+) valt de bijstook van biomassa buiten de boot. Het subsidiëren daarvan zou een te groot beslag leggen op de subsidiepot.

‘Wij willen voorkomen dat de bijstook ophoudt zodra elektriciteitsleveranciers daarvoor geen subsidie meer ontvangen’, zegt CDA-energiewoordvoerder Gerda Verburg. Zij zal Verhagen vragen daarover afspraken te maken met de leveranciers. Die zijn volgens haar bereid daaraan mee te werken, zolang er maar sprake is van een gelijk speelveld op de markt.

Verburg voelt niet voor een verplichting. ‘Je moet de leveranciers overhalen, zij willen wel’, zegt het CDA-Kamerlid. ‘Ik ben minder van de wet- en regelgeving.’

‘Bijstook verplichten’

PvdA-Kamerlid Diederik Samsom daarentegen wil de bijstook van biomassa in kolencentrales vanaf 2014 verplichten. Volgens Samsom biedt de huidige energiewet daarvoor de ruimte. De energiespecialist van de PvdA stelt voor de verplichte bijstook te combineren met een verplicht percentage duurzaam opgewekte stroom voor elektriciteitsleveranciers.

Dat is volgens Samsom nodig om elektriciteitsproducenten te laten investeren in windenergie op zee. Deze duurzame energiebron valt ook buiten de SDE+. Reden is dat wind op zee relatief kostbaar is. Subsidiëring draagt dan ook relatief weinig bij aan het doel van 14% duurzame energie in 2020.

Samsom stelt echter dat wind op zee op termijn onmisbaar is voor de transitie naar duurzame energie. ‘Bovendien biedt het kansen voor onze industrie en levert het banen op’, aldus de PvdA’er.