KLM? Nee, dat hoeft voor mij niet meer

Er zijn meerdere redenen waarom ik Schiphol en in het bijzonder ook KLM een warm hart toedraag. Ruim 17 jaar woonachtig in de bollenstreek, mijn vader vloog voor werk nog wel eens en het was een cadeautje wanneer wij als kleine kinderen mee mochten om hem op te halen of weg te brengen. En mijn zus is al jaren stewardess bij KLM. Een aantal keer meegegaan met mijn zus, gezellig en leuke manier om een paar dagen samen op te trekken.

Tot slot heb ik toen ik woonde in Afrika jaarlijks meerdere vluchten in de luxe van business class mogen vliegen. En voor vakanties kies ik meestal voor KLM.

Toch kies ik ervoor om vanaf vandaag nooit meer met KLM te vliegen, en dit is waarom.

Cabine personeel

Niets dan lof over het cabinepersoneel van de KLM. Je voelt je gelijk weer in Nederland wanneer je na maanden werken in het buitenland weer de oprecht vriendelijke lachende gezichten ziet van het cabine personeel. Je wordt welkom geheten en natuurlijk heeft iedereen wel eens een mindere dag, maar meestal is het cabinepersoneel vriendelijk, servicegericht, attent.

Service aan boord

Maar het eten wordt steeds minder en minder, jammer maar dat zou mij nog niet tegenhouden want het is een vervoersmiddel waar je wel wat uren zit. Maar het wordt wel minder en minder. Jammer, maar een brede trend.

Onbeschofte ticketdienst – planning

Waar KLM het echt op heeft verloren is de ticketservice wat de naam service niet dragen mag. Afgelopen vakantie naar Thailand met KLM gevlogen als onderdeel van een grote groep van de NVR.
Samen met een goede vriendin hebben we deze reis geboekt en in november hebben we 160 euro elk betaald voor een betere stoel en positie in het vliegtuig. Deze 320 euro is voor een goed doel, extra beenruimte en goede locatie en snel in en uit het vliegtuig.

Maar KLM ticketdienst heeft toestel zien veranderen van 777-300 naar een 777-200 en onze plaatsen zijn afgenomen. Geen communicatie hierover, geen geld terug, niets.

Direct een klacht ingediend, vanuit het toestel op de heenreis naar Bangkok op 15 januari. Keurig een service-ticketnummer ontvangen, maar vanaf at moment tot nu NIETS, maar dan ook NIETS aan bericht ontvangen.

Via mijn zus de procedure gezien; de KLM had ons moeten informeren, had ons voorrang moeten geven als toch weer een stoel vrij zou komen met extra ruimte en lukt dat niet dan hadden ze geld terug moeten storten.

Conclusie naar aanleiding van gegronde klacht

Nu krijg ik zojuist, zaterdag 10 februari, het bericht van KLM dat mijn klacht niet gegrond verklaard wordt. Geen excuus, geen geld terug en ik kan het nummer van KLM bellen.

Nou, al kost het mij een paar duizend euro aan advocaat kosten, ik zal mijn geld terugkrijgen en een excuus van KLM.

ZAK ER MAAR IN KLM, ik hoop oprecht dat dit niet het begin is van het einde van de oudste vliegmaatschappij. Wel is zeker dat ik nooit en dan ook echt nooit meer met KLM zal vliegen. Ronduit onbeschoft, en dat in groot contrast met hoe het cabinepersoneel werkt. Hoe kan het!

KLM je hebt een ambassadeur gecreëerd, een actieve negatieve.

Tjideng reünie, Bronbeek, Arnhem

Zondag 23 april hebben wij mijn moeder vergezeld om naar de Tjideng reünie van 2023 te gaan. Samen met 5 familieleden, drie generaties, hebben we verhalen aangehoord en gezien hoe informatie wordt uitgewisseld.

Pas wanneer je de mensen hoort praten over hun eigen persoonlijke ervaringen besef je een heel klein beetje hoe groot de hel moet zijn geweest.
Deze reünie was uitverkocht, van de 250 mensen waren er 69 die zelf in het kamp hebben gewoond en dit dus hebben overleefd.

Opvallend dit jaar was dat meerdere getuigen aangeven dat de Japanse bezetters één doel nastreven; de kampbewoners en andere gevangenen moesten zo snel mogelijk dood.
Er was regelmatig geen eten, wat je te eten kreeg was stijfselpap. “Als je dit at, dan had je maximaal een half uur het gevoel dat je wat had gegeten, dan begon de honger weer”, horen we vertellen. Soms dreef er een stukje ingewanden in, dan had je geluk.

Er zijn geen videobeelden beschikbaar, zeldzame foto’s worden wel gedeeld. Opvallend is echter dat er zoveel tekeningen zijn gemaakt en bewaard zijn gebleven.

Mijn moeder, mijn oma, mijn tante en mijn oom hebben het kamp overleefd. Mijn opa heeft aan de Birmaspoorlijn gewerkt en heeft de oorlog gelukkig ook overleefd.
Mijn moeder was de oudste van de drie kinderen, is helaas echter nog de laatste die overgebleven is. Je merkt dat de emotie regelmatig opkomt bij het horen van de verhalen, dit zorgt weer dan eigen herinneringen weer opkomen. “Pijnlijk, maar het werkt met de verwerking”, is wat mijn moeder dan ook zegt.

Eén van de voorbeelden van de gruwelijke intenties werd nu verduidelijkt toen werd aangegeven dat bij het binnenhalen van nieuwe ‘bewoners’ de jonge vrouwen (mannen waren immers elders te werk gesteld) dan de omheining weer kleiner moesten maken. Dus meer mensen, minder ruimte. En meerdere keren per dag op het plein eer betuigen aan de Japanse overwinnaars. De kinderen werden achterin geplaatst, want als vrouwen werden gestraft – geslagen – dan konden de kinderen dat niet zien, wel horen, wat mogelijk nog beangstigend was.

En wanneer de vrachtwagens die brood kwamen brengen niet eervol werden begroet, dan werd als straf de gehele inhoud van deze vrachtwagens – gele harde broden – in een grote kuil gestort en vernietigd. En kregen de bewoners drie (!) dagen geen eten.

Gruwelijk. Een aantal keer werd gekeken naar de huidige oorlog welke Rusland is gestart tegen Oekraïne. Wat leert het verleden in de 2e wereldoorlog ons richting deze oorlog? Hoe wordt later naar dit moment teruggekeken. Niemand die hier een antwoord op weet.

De rit van Havelte naar Bronbeek, Arnhem, is met de GoPro opgenomen. Het was zondagmorgen nog vroeg en heerlijk rustig op de weg.

Dashcam Bunnik naar Zwolle

Het werd wat stil hier op de site, dus tijd voor een kleine update. Mijn liefde voor gadgets is onverminderd groot, maar de laatste maanden weinig tijd voor deze hobby.

Vandaar maar van een noodzaak een combi gemaakt met het experimenteren met gadgets. Nu heb ik de GoPro, die ik al een tijdje had maar bijna nooit gebruik, in de auto opgehangen om daarmee mijn dagelijkse ritjes te kunnen vastleggen.

En dat geeft wel leuke beelden en houdt mij ook extra rustig met autorijden.

Hieronder de opname van 5 april 2023, waarbij ik vanuit Bunnik naar Zwolle kwam. Het verkeer was niet slecht en nu eens een keer geen regen!

Veel kijkplezier, hopelijk is het niet te saai om naar te kijken!

EQUANS was vroeger ENGIE

Afgelopen maandag, 11 april, is het logo van het hoofdkantoor van EQUANS in Nederland vernieuwd. Het frisgroene logo vervang het blauwe ENGIE logo.

Met EQUANS gaan we een nieuwe fase in. In de huidige tijd van verdere versnelling op verduurzaming, onrust vanwege de oorlog in Oekraïne en de hoge energieprijzen.

Het logo van EQUANS heb ik vrijdagavond met een drone bekeken. Niet mijn mooiste opname, maar wel mooi licht met de avondzon op de gevel. De verbinding met de drone was bijna verbroken daarom helaas geen mooie rondje om het gebouw.

Europa-Park met een Tesla Model 3

Afgelopen donderdag zijn we met de familie naar Europa-Park gegaan. Ik met de Tesla en de rest met een op benzine lopende ICE.

Vanaf ons vakantieadres in het Zwarte Woud is het een kleine anderhalf uur rijden. Meeste bergafwaarts dus dan zie je in eerste instantie het aantal beschikbare kilometers gelijk blijven totdat je weer echt zelf energie nodig hebt voor versnelling of om de berg weer op te rijden. Prachtig om te zien en een heerlijkheid om met een Tesla in de bergen te rijden. Gas bij voor verstellen en normaal gesproken heb je het rempedaal niet nodig omdat je bij een normale setting je voldoende af kan remmen als je de berg afgaat. Alleen bij verschillende 25% dalingen of echt scherpe bochten na een rechter deel is remmen via de schijfremmen nodig.

Eenmaal gearriveerd in Rust bleek dat ik de juiste beslissing genomen had. Voor 13 euro meer (20 euro maar) had ik een gereserveerde parkeerplek gekozen,. Het park ging om 9h ‘s ochtends open, maar om 8h30 stonden we al in de file vanaf de snelweg. Dichtbij het park bleek de gereserveerde parkeerplekken een eigen toegangsweg te hebben en hierdoor een heel stuk sneller langs de vele auto’s kunnen zoeven. En het plezier werd nog groter toen bleek dat er ook twee laadpalen beschikbaar waren op het erg rustige parkeerterrein vlak naast de ingang. En deze is nog complementair, gratis, ook. Hele fijne, correcte, service en wij stapten na 19h in een vol geladen en koele auto in. Terwijl de temperatuur in het park naar een 34 graden was gestegen.

Kortom; met een elektrische auto naar Europa-Park geef je 13 euro extra uit voor extra service en een gratis laadsessie. Prima service!

Overigens; ook met een ICE zou ik voor deze parkeerservice bieden. Het park zou voor mij ook 2x zo duur mogen als er 2x minder mensen komen. 😉