Om zes uur ging de wekker afgelopen zaterdag. Het was mijn telefoon die als wekker funcioneerde omdat ik in Zoetermeer geen vaste wekker heb staan. Snel nog de laatste spullen ingepakt na een korte douche, scheer en kam actie.
Dan snel in de auto met tassen en op naar Lisse. Half acht met Sigrid en Ruben overweg naar Schiphol. Veel wind, ik hoop dat mijn vlucht op tijd zal vertrekken!
Na het inchecken van mijn bagage, ontmoetingen van enkele collega’s van Sigrid en ruim een half uur later zaten we aan de koffie en broodjes bij de delifrance. Het shoppen was hierdoor kort, meer tijd was er niet.
Mijn oplader voor mijn mini camera had ik helaas laten inpakken tijdens de verhuizing in Zwolle dus ik op zoek naar een nieuwe. 45 euro, wat, ?!?, ja… 45 euro kost een nieuwe. Wat doe je dan? Juist, dan koop je een nieuwe camera, want die kost ongeveer 99 euro.
Met een big smile dus een oplossing gevonden, maar diep van binnen schaamde ik me ook een klein beetje voor zo’n kapitalistische oplossing.
Boarding
Zeker niet te vroeg, maar niet te laat, naar de gate gegaan. Daar nu in de rij van de touristen. Na zeker 30 minuten stond ik nu zelf vooraan en klaar om de boarding pass te laten scannen. Helaas werd ik tegen gehouden want daar kwamen weer wat mensen met business class tickets. En die mogen voor. Maar als laatste kwamen twee stellen aanlopen. De grondstewardess kijkt naar de tickets en geeft aan dat ze hier niet mogen zijn en eigenlijk achteraan onze rij moeten aansluiten. Wat zegt ze echter direct hierna, “…maar sluit u maar aan.”
Dat schoot me zo verkeerd in de keel. Ik kon het niet laten om te laten weten dat dit ongepast is. Ik vroeg haar waarom ze toestaat dat zij voor mogen, daar waar wij ruim een half uur moeten wachten. Een duidelijk bevestigend gemompel was te horen in de rij achter mij. Dat meisje gaf onverwacht als antwoord het allemaal business class tickets houders waren. Tja, die mate van minachting van mijn intellect accepteer ik niet. Wachten is geen probleem, maar onrecht werkt als een rode doek voor mij. Dus ik stel geergerd de vraag; “Begrijp ik goed dat je mij een leugenaar noemt door te stellen dat ook de laatste vier business class tickets hebben?”. Dat ging nog even door. Een man achter mij was nog meer geirriteerd en even later moest ik haar weer helpen. Een mooie afleiding na het saaie wachten en zij zal niet niet snel meer doen. Mijn doel was bereikt.
Eenmaal na de security check bij de gate de laatste minuten wachten totdat we het toestel kunnen betreden. Daar boek gelezen en mentale opmaak voor lange vlucht. Toen 80% van de mensen het toestel ingegaan waren dacht ik ook in te gaan stappen. Maar….. het toestel had een defect en iedereen moet eruit en we werden verzocht naar een andere gate te gaan….